نماز، روزه، حاکمیت، نظام اسلامی همه‌وهمه باید فدای حفظ جان پیامبر و اهل‌بیت و امام زمان صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین باشد؛ این تفکر علوی است. اما تفکر توهین‌آمیز اهل‌سقیفه و عمر بن خطاب این بود که اگر لازم باشد، پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله و بیت وحی باید فدای حفظ نظام اسلام و مسلمین شوند!
آنچه در این مقاله مطالعه می‌کنید:
اهل‌بیت علیهم‌السلام مشغول عزاداری و اهل‌سقیفه مشغول امیرسازی
پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله در روز دوشنبه به شهادت رسیدند. اما بدن مطهر ایشان، شب پنجشنبه، شب اول ماه ربیع‌الأول به خاک سپرده شد.
سه روز مسلمانان می‌آمدند و بر بدن مطهر رسول‌خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله نماز می‌خواندند. شهر مدینه یکپارچه گریه و شیون بود. خاندان وحی، حضرت فاطمه زهرا، حسنین، زینبین سلام‌الله‌علیهم‌اجمعین و بنی‌هاشم به مصیبتی بس عظیم دچار شده بودند. این داغ، کمر امیرالمؤمنین علیه‌السلام را شکسته بود.
اما در این سه روز اصحاب سقیفه نیامدند و به بدن رسول‌خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله ادای احترام نکردند و بر ایشان نماز نخواندند. این چیزی جز توهین به پیامبرخدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله نیست. عایشه در این باره می‌گوید:
اصلا ما متوجه نشدیم چه خبر شد؛ فقط در شب صدای بیل و کلنگ شنیدیم و فهمیدیم که بدن پیامبر شد. (1)
گفتار عایشه | توهین و جسارت اهل‌سقیفه به پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله
اصحاب سقیفه دنبال امیرسازی و به گمان خود حفظ نظام اسلام بودند و هر یک می‌گفتند: منّا امیر و منکم امیر و… .(2)
توهین و جسارت و نماز نخواندن بر بدن پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله
خواندن نماز بر پیکر مطهر پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله را چه واجب بدانیم چه مستحب، در این جهت نباید شک کنیم که ترک آن، حرام است. چراکه این بی‌تفاوتی، بی‌احترامی و جسارت به پیغمبر خدا و سبک شمردن مقام ایشان محسوب می‌شود. تمام کسانی که می‌توانستند بر پیکر پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله نماز بخوانند ولی به جهات مختلف نخواندند، مرتکب حرام بزرگی شدند.
جسارت و توهین اهل سقیفه و گستاخی عمر بن خطاب و ابوبکر به حدی بود که نزد امیرالمؤمنین علیه‌السلام آمدند و گفتند: چرا برای شورا و تعیین خلیفه پس از پیامبر به سقیفۀ بنی ساعده نیامدید؟! حضرت فرمودند:
وای بر شما! بدن پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله را واگذارم و بروم دنبال حاکمیت و حفظ نظام و اینکه چه کسی امیر باشد؟!
فرمایش امیرالمؤمنین علیه‌السلام در اهمیت حفظ جان پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله نسبت به حفظ نظام اسلامی
تفکر علوی و تفکر عمری
اینجا دو تفکر وجود دارد:
- یکی تفکر اهل سقیفه که در رأس آن‌ها عمر بن خطاب بود که عقیده داشتند: حفظ حاکمیت اسلامی و نظام مسلمین مهم‌تر از جان خود پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله است.
آن‌ها می‌گفتند: اگر لازم باشد خود پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله را هم فدای اسلام و نماز و روزه می‌کنیم. اگر جای تزاحم این دو امر باشد. (تعارض حفظ جان پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله و امام زمان علیه‌السلام با حفظ نظام اسلام و مسلمین) - اما تفکر آسمانی امیرالمؤمنین علیه‌السلام که علم لدنّی داشتند، این بود که رسول‌خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله از هر چیزی مهم‌تر هستند و باید احترام پیکر پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله رعایت شود؛ اگرچه سبب شود حکومت از دست امیرالمؤمنین علیه‌السلام خارج شود. هر چیزی در عالم وجود دارد باید فدای وجود نازنین پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله و در زمان ما فدای حفظ جان امام زمان علیه‌السلام باشد.
وقتی اهل سقیفه به خانۀ حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها هجوم بردند، سخن عمر بن خطاب این بود که من برای حفظ نظام اسلامی، اگر لازم باشد خانۀ وحی را هم به آتش می‌کشم!
این تفکراتِ غلط منتسب به اهل سقیفه، هنوز هم از زبان بعضی مردم شنیده می‌شود که اگر لازم باشد، پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله و امام زمان علیه‌السلام را هم فدای اسلام می‌کنیم. حال آنکه هر چیزی که در این عالمِ وجود هست، باید فدای حفظ جان امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف شود.
پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله و اهل‌بیت علیهم‌السلام، حقیقت دین
آن‌ها نمی‌فهمند که حقیقت دین، خود پیامبر و اهل‌بیت صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین هستند و اگر قرار بر فدا شدن چیزی باشد، باید نماز، روزه، حاکمیت، نظام و همه چیز را فدای امام زمان علیه‌السلام کرد.
بی‌معنایی دین و نظام اسلام و دنیا در نبود امام زمان علیه‌السلام!
عزیزان! دقت کنند؛ کسانی که می‌گویند: اگر لازم باشد برای حفظ نظام اسلام، حتی خود امام زمان علیه‌السلام را هم فدا می‌کنیم، باید به این نکته توجه کنند که بر اساس روایات در صورت فدا شدن امام زمان علیه‌السلام، زمین همۀ موجودات را درون خود فرو می‌برد و جهان نابود می‌شود. به علاوه تشکیل حکومت و نظام اسلامی، مقدمه‌ای برای ظهور است؛ اما اگر امام زمان زنده نماند که دیگر مقدمه بودن معنایی ندارد. آن‌ها این تعارض‌ها و تناقض‌ها را چگونه پاسخ می‌دهند؟
آن سخنان جملات اهل سقیفه است و بعضی نفهمیدند. اگر کعبه در خطر باشد و در همان لحظه حضرت مهدی علیه‌السلام نیز در خطر باشد، باید به کمک امام برویم. همچنین اگر در حال نماز باشیم و امام زمان علیه‌السلام ما را صدا بزنند، باید همان لحظه به یاری حضرت برویم. هیچ چیزی مهم‌تر از حفظ جان امام زمان علیه‌السلام و ولیّ و حجت خدا نیست. ایشان حقیقت دین و اساس ایمان هستند.
پانوشت:
- عبدالرزاق صنعانی، المصنف، ج3 ص520؛ مسند احمد حنبل، ج۶ ص۶۲
- کلینی، کافی، ج8 ص58
