شبهه‌افکنان شمر را شیعه و جانباز صفین می‌نامند. اما حقیقتا چه دلیلی برای شیعه بودن این فرد ملعون دارند؟
امام حسین علیه‌السلام نیز روز عاشورا قاتلان خود را با عنوان “پیرو عثمان” و “آل ابی سفیان” مورد خطاب قرار دادند؛ بنابراین شبهۀ شیعی بودن آنان منتفی و مسئلۀ سنی بودن آنان قوی‌تر می‌شود.
- بی‌ارزشی عبادت شمر و حضور وی در صفین
- حرام‌زاده بودن شمر
- قاتلان امام حسین علیه‌السلام؛ شیعیان عثمان و آل أبی‌سفیان
- کربلا، صحنۀ تقابل امیرالمومنین علیه‌السلام با عثمان و أبی‌سفیان
بی‌ارزشی عبادت شمر و حضور وی در صفین
اینکه از شمر تعریف می‌کنند می‌گویند وی چندین بار به سفر حج رفته و اهل عبادت بوده، سخنی بس دروغ است. بر فرض که چنین باشد، عبادت بدون ولایت، بی‌ارزشی و باطل است.
اما می‌گویند: شمر لعنة‌الله‌علیه در لشکر امیرالمومنین علیه‌السلام بوده و او را جانباز صفین معرفی می‌کنند.
این که کسی در لشکر امیرالمومنین علیه‌السلام شمشیر بزند، دلیل بر شیعه بودن او نیست. چون بعد قتل عثمان همه مردم با امیرالمومنین علیه‌السلام بیعت کردند و قبایل آنها ملزم به شرکت در جنگ‌ها بودند. به علاوه بسیاری از مردم به دلیل اختلاف با حکومت معاویه، وارد لشکر امیرالمومنین علیه‌السلام شدند و در حقیقت اعتقادی به امامت الاهی حضرت امیر علیه‌السلام نداشتند. همانند افرادی که جنگ نهروان را به حضرت تحمیل کردند.
حرام‌زاده بودن شمر
امام حسین علیه‌السلام در کربلا چندین مرتبه شمر را با عنوان «یابن راعیه المعزی» (1) یعنی پسر زن بز چران صدا زدند. این که سیدالشهدا علیه‌السلام، شمر را فقط به نام مادرش صدا می زدند نه پدرش! یعنی شمر، حرام‌زاده بوده و طبق روایات فریقین، حرام‌زاده نمی‌تواند محبت امیرالمومنین علیه‌السلام را در دل داشته باشد.
در آن زمان کلمه “سنی” به کار برده نمی‌شد؛ بلکه می‌گفتند: فلانی شیعه علی و فلانی شیعه عثمان و فلانی شیعه آل أبی‌سفیان است.
قاتلان امام حسین علیه‌السلام؛ شیعیان عثمان و آل أبی‌سفیان
در مقتل خوارزمی آمده که امام حسین علیه‌السلام چند بار با لشکر عمرسعد و شمر و برخی دیگر با تعابیری همچون: «شیعه آل أبی‌سفیان» یا «شیعه عثمان» صحبت کرده‌اند. (2) و هیچ جا نداریم که فرموده باشند: “یا شیعه علی“.
سیدالشهدا علیه‌السلام هیچ‌گاه شمر را “شیعه” نخواندند و داستان “جانباز صفین بودن” او برفرض صحت، باز هم دلیل کافی بر شیعی بودن او نیست. در درس گذشته نیز احزاب و گروه‌های قاتلان امام حسین علیه‌السلام را از جهت دین و مذهب بررسی کردیم.
امیرالمومنین علیه‌السلام نیز وقتی پس از جنگ صفین به کربلا رسیدند، قدری خاک برداشتند و فرمودند:
مَالِی وَ لِآلِ أبِی سفیَان!
فرمایش امیرالمومنین علیه‌السلام
این یعنی آل أبی‌سفیان است که أباعبدالله علیه‌السلام را در کربلا به شهادن خواهد رساند؛ همچون شمر که هیچ‌گاه شیعه امیرالمومنین علیه‌السلام نبوده و در زمره سنی‌ها و شیعیان عثمان و آل أبی‌سفیان قرار داشت.
مسئلۀ دیگر اینکه سر لشکران لشکر عمرسعد، یعنی شمر و سنان و حُصَین بن نُمَیر و… افراد معلوم الحالی بودند که
هیچ کس نمی‌تواند بگوید که این افراد زمانی شیعه بوده‌اند.
کربلا، صحنۀ تقابل امیرالمومنین علیه‌السلام با عثمان و أبی‌سفیان
پس در کربلا این شیعیان نبودند که امام حسین علیه‌السلام را کشتند و البته هر فردی که مقابل امام معصوم قرار بگیرد، دیگر شیعه نیست. شمر و دیگر دشمنان أباعبدالله علیه‌السلام همواره در معرفی خود علت جنگ با امام حسین علیه‌السلام را خود بیان می‌کردند و می‌گفتند: «بُغضاً لِأبیکَ».
ما تو را می‌کشیم بخاطر بغض و کینه‌ای که از پدرت امیرالمومنین به دل داریم!
پس شیعه بودن شمر و جانباز صفین بودن وی کاملا منتفی است و صرفا یک شبهه از سوی معاندین و برای ایجاد انحراف است.
پانوشت
- وقعه الطف، ص205
- مقتل خوارزمی، ج2 ص33 – علامه مجلسی، بحارالانوار، ج45 ص51
