- نامۀ معاویه به عبدالله بن عباس
- نامۀ معاویه به عبد الله بن جعفر
- نامۀ معاویه به عبد الله بن زبیر
معاویه بخاطر اینکه نظر بزرگان مدینه را برای خلافت یزید و بیعت با وی موافق کند، نامه‌هایی به سوی آنان فرستاد. از جمله امام حسین علیه‌السلام که در درس قبل بیان کردیم. در این نگارش نیز نامۀ معاویه به عبدالله بن جعفر، عبدالله بن عباس و عبدالله بن زبیر را بیان می‌کنیم. در ادامه نیز به پاسخ آنها به معاویه خواهیم پرداخت.
نامه به عبدالله بن عباس
معاویه در ضمن نامه‌ای به ابن عباس، خطاب به او نوشت:
تو در قتل عثمان دست داشته‌ای و من می‌توانم تو را به این علت به قتل برسانم و از دست من در امان نخواهی بود. بنابراین به مسجد برو و از قاتلین عثمان برائت بجو. سپس نزد فرماندار مدینه برو و برای یزید با او بیعت کن.
ابن عباس نیز به معاویه پاسخ داد:
من هیچ زمان از دست تو در امان نبوده‌ام و اگر مرا بکشی قیامت باید پاسخ‌گو باشی؛ به علاوه من با یزید بیعت نخواهم کرد.
نامه به عبدالله بن جعفر
معاویه در نامه خود به عبدالله بن جعفر پسر عموی امام حسین علیه‌السلام نوشت که من تو را بر دیگران ترجیح می‌دهم. اما باید با یزید بیعت نمایی و اگر بیعت نکنی ما تو را مجبور به این کار خواهیم کرد.
عبدالله بن جعفر نیز در پاسخی کوتاه اما تند و تیز برای او نوشت:
اگر تو ما را مجبور به بیعت با یزید کنی، همانند ما می‌شوی که پدرت ابوسفیان را مجبور به مسلمان شدن کردیم!
نامه به عبدالله بن زبیر
معاویه بن ابی‌سفیان در این نامه به عبدالله بن زبیر، به او هشدار داد که تو فردی نیرنگ باز هستی. من مراقب تو هستم؛ پس مراقب رفتار خود باش.
عبدالله بن زبیر نیز در پاسخ به نامۀ وی نوشت:
من هرگز با فرزند شراب خور تو [یزید] بیعت نخواهم کرد و میان من و تو تنها شمشیر حکم فرما خواهد بود.
